Του θυμού αφαιρείς
τον πικρόχολο καημό
του προσδίδεις
κάτι το καλό
Ευθυμία σε είπαν
δυο αγόρια νεαρά
σκέψεις έκαναν
για ταξίδια αλαργινά
Τους χάρισες γέλια και χαρές
λαμπρές, ξέγνοιαστες, γαλήνιες στιγμές
Μα ποιος αλήθεια να μπορεί
απ΄ την άρμη να κρυφτεί;
Σε άφησαν μόνη
μες στην ειρωνεία
να σκεβρώνεις
στην αφιλόξενη γωνία
Σμαραγδένια, γήινη και τιρκουάζ φθορά
σου δίνει άλλη ομορφιά
Τους αγνώμονες ξεχνάς
χωρίς να αφορίζεις
χρόνο ήρεμο
αποζητάς να ζήσεις
Δήμητρα Λογγίνου